C. Louis Leipoldt (1880-1947)

In die konsentrasiekamp

Aliwal-Noord, 1901

O, pazienza, pazienza che tanto sostieni! – Dante

Jou oë is nat met die trane van gister;
Jou siel is gemartel, deur smarte gepla;
Van vrede en pret was jy vroeër ’n verkwister;
En nou, wat bly oor van jou rykdomme? Ja,
’n Spreekwoord tot steun – daar’s geen trooswoord beslister:
“Geduld, o geduld, wat so baie kan dra!”

Hier sit jy en koes teen die wind wat daar suie
Yskoud deur die tentseil, geskeur deur die hael –
Jou enigste skuil in die nag teen die buie;
Die Junie-lug stort oor die stroom van die Vaal –
Jy hoor net die hoes van jou kind, en die luie
Gedrup van die reëndruppeltjies oor die paal.

’n Kers, nog maar anderhalf duim voor hy sterwe,
Brand dof in ’n bottel hier vlak naas jou bed.
(’n Kafhuis gee makliker rus: op die gerwe
Daar lê ’n mens sag, en sy slaap is gered!) –
En hier in die nag laat jou drome jou swerwe
’n Aaklige rondte met trane besmet.

Hier struikel die kind wat te vroeg was gebore;
Hier sterwe die oumens te swak vir die stryd;
Hier kom ’n gekerm en gekreun in jou ore;
Hier tel jy met angs elke tik van die tyd;
Want elke sekond’ van die smart laat sy spore
Gedruk op jou hart, deur ’n offer gewyd.

En deur elke skeur in die seil kan jy duister
Die wolke bespeur oor die hemel verbrei;
Geen ster skyn as gids; na geen stem kan jy luister
(Eentonig die hoes van jou kind aan jou sy!)
Wat sag deur die wind in jou ore kom fluister:
“Geduld, o geduld, wat so baie kan ly!”